albumy i odbitki

"Po co nam wydrukowane zdjęcia?"

 

 O tym jak ogromną wartość mają wywołane zdjęcia przekonałam się już w dzieciństwie, wtedy robiąc je na negatywach nie było innego wyjścia jak wywołanie ich na papierze żeby móc je później oglądać. Tak też robił mój tata, mieliśmy ooogromną ilość albumów i albumików wypełnionych po brzegi zdjęciami! A później... nastała era cyfrowa.

​

I teraz pomyśl sobie, ile masz zdjęć na telefonie? Ile masz zdjęć na komputerze? Ile na dyskach, płytach i pendrivach? Dużo? Na pewno!

A teraz odpowiedz sobie na pytanie ile z nich jest wydrukowane? Mało prawda?

Era cyfrowa rozpieściła nas ilością zdjęć które możemy zrobić bez żadnych konsekwencji, ale czy na pewno nie idzie to w parze z jakimś minusem? Ano idzie! Moim najbardziej gorzkim przykładem jest sytuacja która przydarzyła się... mnie samej! Bo kiedyś gdy miałam swój pierwszy telefon z aparatem (dokładnie pamiętam że był to taki rozsuwany samsung) robiłam mnóstwo zdjęć i filmów! Haczyk był taki że gdy chciało się zgrać zdjęcia na komputer, trzeba było wyjąć z telefonu kartę i wsadzić do adaptera. I robiłam to... raz na jakiś czas. A gdy zdjęć już uzbierało się zdecydowanie za dużo (czyli moment że nie mieściło się już nic nowego) chciałam je zgrać na komputer, ale przy wyjmowaniu karty z telefonu ta... pękła! I boli mnie to do dziś! Serio!

​

Niedługo po tym zaczęłam robić zdjęcia na negatywach i w krew weszło mi wywoływanie zdjęć.

Jasne że albumy też mogą się zniszczyć albo zgubić, ale mimo wszystko to jest ten rodzaj pamiątki po którą chętniej sięgniemy niż odkopywanie starych zdjęć na dyskach!

Dałam mowę motywacyjną a teraz do konkretów!